Vaak roep ik dat ik een mama in balans ben. Maar eigenlijk kan dit helemaal niet. Altijd is er weer wat anders dat de balans verstoord. Ik heb wel geleerd om met deze verstoringen en stoorzenders om te gaan. Zo ben ik altijd aan het balanceren, val ik soms, om daarna snel weer op te staan.
Routines en gewoontes
Om te balanceren heb ik routines en gewoontes opgebouwd. Dit zorgt ervoor dat ik over heel veel dingen niet na hoef te denken, waardoor het mij veel minder energie kost. Een simpel voorbeeld is het poetsen van je tanden. Hoe vaak vergeet jij dit? Waarschijnlijk niet zo vaak. Je doet dit op een vast tijdstip van de dag en voelt aan je tanden wanneer je dit vergeten bent. Zo heb ik nog veel meer gewoontes. Rondom het ritme van de kinderen. Dat vinden zij ook fijn, want dan weten zij wat ze kunnen verwachten. Maar ook rondom mijn zelfzorg en metime. Want alleen dan weet ik zeker dat ik hier ook voldoende aan toe kom en energie overhoud voor alles wat ‘moet’ gebeuren. Zo sport ik op vaste momenten in de week, eet ik op vaste tijden en houd ik vaste momenten vrij om even lekker alleen te zijn.Â
Flexibiliteit
Natuurlijk zijn er genoeg momenten dat ik van mijn routines moet afwijken. Zo zijn de sportscholen dicht, daar gaat mijn geliefde Crossfit les. Toch probeer ik nu op dezelfde momenten te blijven sporten, al is het nu in de tuin. Het geeft me minder voldoening en energie, maar het is wel hetgeen wat het dichtst bij mijn ultieme ervaring komt. Thuis heb ik een vast voedingspatroon, maar moet ik buiten de deur eten dan kan ik niet anders dan hiervan afwijken. Soms is dit lastig. Ik heb geleerd om dit los te laten. Voor een keer anders eten, minder gezond of voedzaam kan helemaal geen kwaad, ondanks dat gezonde voeding voor mij wel heel belangrijk is.
Uit balans
Mijn gewoontes helpen mij vooral op momenten van tegenslag. Als het even niet lekker loopt op mijn werk of de kinderen hebben hun dag niet. Hoe fijn is het dan als je weet dat je snel een momentje hebt om je op te laden. Of dat je niet na hoeft te denken over wat je gaat eten en de kinderen op dezelfde tijd naar bed gaan. Ik heb ook geleerd om een stapje terug te doen als het even niet lekker loopt. Ik probeer wat extra tijd voor mezelf te nemen. Tijd waarin ik kan nadenken over waarom ik me even niet zo lekker voel. Ik maak vaak even een wandeling, want in beweging vallen de puzzelstukjes makkelijker op hun plek. Deze momenten van reflectie leren mij of ik actie moet ondernemen of dat het beter is om het los te laten. Alleen al weten wat me te doen staat, helpt mij om me weer lekkerder te voelen. Ook als ik geen invloed heb op het verdere verloop.Â
Veerkracht
Het geeft mij de veerkracht om op te staan en door te gaan. Ook al lijkt de oplossing soms nog ver weg. Geef je over aan de situatie waar je geen invloed op hebt en neem actie als het wel binnen je invloed ligt. Volg hierin je gevoel, ondersteunt met gedegen informatie en advies. Zo belangrijk bij het opvoeden van je kinderen. Toch weten we eigenlijk allemaal wel wat het beste voor ons kind is. Alleen durven we hier niet altijd naar te handelen, bang dat er een betere manier was.
Verwachtingen van anderen
Wat mij nog het meest geholpen heeft om te balanceren, is het loslaten van de verwachtingen van anderen. Ik hoef niet te zijn als een ander, ik mag mijn kinderen opvoeden zoals ik dat wil, met mijn eigen waarden en normen. Wel handig als je hierbij op een lijn zit met je partner, maar ook dit blijkt niet noodzakelijk. Kinderen weten heel goed het verschil te maken en daarmee om te gaan, zolang je maar beide duidelijk bent in hoe je het wilt. Op school of bij de kinderopvang gelden immers ook andere regels en daar raken de kinderen ook nauwelijks van in de war.
Wij hebben nog wel eens de discussie over hagelslag op het brood. Soms moet het kunnen. Mijn kinderen weten dat het van mij niet mag, maar dat ze het bij opa en oma wel mogen. En dit is prima. Zo kan ik ze alsnog mijn waarde meegeven: snoepen is voor speciale gelegenheden. Opa en oma dag is hier onderdeel van.
Perfect ouderschap bestaat niet
De perfecte mama of papa bestaat niet. Al lijken heel veel ouders dit te willen uitstralen, iedereen heeft zijn moeilijke momenten. Ik heb de moeder nog niet ontmoet die alle ballen hoog kan houden en tijd heeft om aan al haar eigen behoeftes te voldoen.
Het is de kunst om af en toe bewust ballen te laten vallen. Alleen zo kun jij staande houden. Welke ballen je moet laten vallen is aan jou. Jij stelt je eigen prioriteiten.Â
Ben jij ouder of zorgprofessional en heb jij vragen of ben je op zoek naar advies, neem dan contact met ons op.
