Halverwege de maand maart veranderde de dagelijkse gang van zaken voor iedereen. Om hier vorm aan te geven werd een ieder gedwongen creatief te zijn. We gingen stuntelen met alle online mogelijkheden, moesten zaken uitstellen of mochten gewoonweg niet aan het werk. Velen van ons hadden daarnaast een gezin thuiszitten en waren aan het jongleren tussen kinderen vermaken, thuisonderwijs geven, werken, huishouden, sporten en het een beetje gezellig proberen te houden. En dat allemaal terwijl we ons ook nog zo goed mogelijk probeerden te houden aan alle richtlijnen.
We kunnen ons daarom goed inleven en weten misschien uit eigen ervaring wat dit voor gezinnen heeft betekend en nog steeds kan betekenen. Al gauw kwamen de eerste signalen dat de zorg over thuiszittende kinderen toenam. Er kwamen minder meldingen binnen bij Veilig Thuis en het bleek moeilijker te zijn om toezicht te houden op kwetsbare gezinnen. In reactie hierop ontstonden allerlei initiatieven en campagnes om kindermishandeling tegen te gaan. Opvallend hierbij is dat vrijwel alle campagnes gaan over wat je als toeschouwer of slachtoffer van kindermishandeling kunt doen. De algemene insteek hierbij is de vermoedelijke mishandelende ouders te melden.
De kwetsbaarheid van intergenerationele overdracht
Een andere waarheid is dat deze ‘daders’ vaak óók kwetsbare mensen zijn. Ouders of verzorgers die zelf slachtoffer zijn geweest of op een andere manier getraumatiseerd zijn geraakt. Niet zelden durven zij geen hulp te vragen, omdat ze onvoldoende vertrouwen hebben in hulpverleners. Een gemiste kans wat mij betreft.Naar schatting worden 125.000 kinderen in Nederland op de één of andere manier mishandeld. Veel ouders die mishandelen doen dit uit onmacht en vinden het zelf óók erg dat dit gebeurt. Er zijn maar weinig ouders die niet door hebben hoe schadelijk mishandeling is, maar hulp zoeken doet bijna niemand. Er bestaat veel angst je kind kwijt te raken en veel gehoorde argumenten zijn ‘Veilig thuis en jeugdzorg halen je kind zo maar weg…’. Nogmaals, een gemiste kans!
Intergenerationele overdracht... patronen die je (onbewust) overdraagt van generatie op generatie. Maar hoe werkt dit doorgeven nu eigenlijk? Kan je allerlei patronen wel zomaar doorbreken en hoe pak je dat aan? Lees meer hierover in dit artikel.
Is verandering van perspectief nodig?
Stel je nou eens voor dat we het op een andere manier gaan bekijken. Dat we een beweging starten die zich richt op de mishandelende ouder. Dat we door middel van een houding zonder oordeel steeds beter begrijpen wat tot mishandeling heeft geleid en we de groep ouders die mishandelen beter gaan leren kennen. Wat zijn de echte kenmerken en achtergronden van ouders die mishandelen en op welke manier geven we hen het vertrouwen om te delen? Want pas wanneer we deze ouders beter leren kennen, kunnen we met elkaar daar kijken naar passende interventies. En wellicht, het nieuwe normaal gaan creëren. Waarbij ouders weten dat ze hulp mogen zoeken om het mishandelen te stoppen, zonder dat ze bang hoeven te zijn dat hun kinderen direct bij ze worden weggehaald. Uiteindelijk allemaal met het doel om kindermishandeling te stoppen.
Op 4 mei 2020 is hierom de website www.achterhetbehangplakken.nl gelanceerd. Hierop is een anonieme chatdienst geopend voor ouders die hulp zoeken, hun hart willen luchten of gewoon eens willen praten over de stress die zij ervaren in het opvoeden. De chatdienst is zeven dagen per week open van 19:00-22:00 uur en wordt bemand door systeemtherapeuten, intensieve psychiatrische gezinsbegeleiders, orthopedagogen en (gz-)psychologen. Zij zijn er om zonder oordeel naar deze ouders te luisteren en met ze mee te denken.
Een vliegende start
Vanaf het moment dat de chatdienst bestaat hebben we al een aantal ouders mogen spreken. We merken hierbij dat ouders het spannend vinden en eerst de kat uit de boom kijken. Elke ouder komt binnen met een ander verhaal en verschillende zorgen, maar de gemeenschappelijke deler lijkt te zijn dat iedereen het liever gezellig heeft thuis. Het blijkt prettig te zijn voor ouders om hun verhaal te doen en dat er concreet wordt meegedacht bij hun vragen. De medewerkers luisteren, steunen en voorzien de ouders van informatie. Dit kan specialistische informatie zijn over een bepaald onderwerp, maar ook algemene tips en trucs. Indien ouders niet weten waar ze terecht kunnen voor verdere hulp en ondersteuning, terwijl ze dit wel graag willen, denken we hierin mee en verwijzen we naar de huisarts.
We hebben een vliegende start gekend. De komende tijd zal de website zich verder door ontwikkelen en hopen we voor en achter de schermen met andere partijen te gaan samenwerken. Met als visie gezamenlijk op weg te gaan naar een samenleving waarin het normaal is om als ouder en/of verzorger om hulp te mogen vragen, zonder daarbij belemmerd te worden. We zetten ons in dat ze die hulp ook mogen krijgen, zodat uiteindelijk kindermishandeling stopt.
Dit blog is geschreven door Miriam ten Wolde, Psycholoog in opleiding tot GZ-psycholoog en
Coördinator achterhetbehangplakken.nl
Ben jij ouder of zorgprofessional en heb jij vragen of ben je op zoek naar advies, neem dan contact met ons op.
