Alleen al over de titel heb ik lang nagedacht…want eigenlijk wil ik helemaal niet bezig zijn met corona. Laat staan dat het een impact heeft op het leven thuis. Maar de realiteit is, dat heeft het wel. En niet zo’n beetje ook.
Bij de eerste berichten over corona een paar maanden geleden vanuit China dacht ik: een griepje. En als het echt zo’n impact gaat krijgen, hebben ze allang een medicijn gevonden. Ik zie onszelf nog zo zitten met vrienden, kijkend naar een filmpje met een vleermuis in de soep. Er werden goed wat grappen over gemaakt…maar helaas, het lachen is me inmiddels wel vergaan.
Toen het virus in Europa was, begon ik mij te realiseren dat dit een heel andere wending zou kunnen krijgen dan ik vooraf had ingeschat. Ik begon al wel wat zenuwachtig te worden. Ik dacht aan mijn dochter die soms heel heftig reageert op een verkoudheidsvirus, aan mijn (schoon) ouders en zelf heb ik Astma waarmee ik tot de risicogroep behoor. Het bestellen van mondkapjes heb ik lang uitgesteld….onder druk van de sociale omgeving die wat lacherig over het virus bleef doen. De afgelopen weken brachten me goed in een spagaat…mijn eigen gevoel volgen en zorgen dat je extra oplet of meelachen met alle flauwe grappen. Inmiddels neem ik stelling, en kiezen wij als gezin voor sociale afstand. Maar hiervoor zijn geen richtlijnen en draaiboeken…dus zetten wij ons met een groep professionals en ouders in om te zorgen dat we ervaringen delen.
Al 9 dagen thuis
Inmiddels zitten we nu 9 dagen thuis. Het geeft inzichten. Als part-time hypchondrische moeder, vlieg ik van het ene uiterste naar het andere. Het begin van de week was stress. We waren allemaal aan het hoesten thuis, ik was zelf verkouden en raakte steeds benauwd. Ik had het gevoel dat ik ook veel informatie over het virus miste… bijvoorbeeld waarom handen wassen zou helpen. In mijn hoofd, waste ik het virus dan van mijn handen, waardoor het in de wasbak zou belanden en daar nog lekker doorleefde en zich lekker vermenigvuldigde. Maar in gesprek met experts, begrijp ik nu dat je door je handen te wassen met zeep, het virus afbreekt. Dat klinkt al een stuk effectiever 🙂
Ik heb maar laten rusten dat ik niet alles over het virus kan weten. Sinds maandag ben ik gestopt om alle cijfers te volgen. Ik kijk maar 1x per dag naar het nieuws en probeer me vooral op het hier en nu te concentreren. Inmiddels zitten we nu een volle week thuis, met de kinderen. De kinderen zijn gelukkig gewend aan onze nieuwe regels. Regels die gebaseerd zijn op Nederlandse adviezen en youtube-filmpjes van Italianen. Ergens probeer je een modus te vinden om jezelf kalm te krijgen en jezelf het gevoel te geven dat je enigszins controle hebt over de situatie thuis. Dus bij ons geen schoenen meer in huis (en buiten laten staan als je naar binnen gaat), handen wassen direct bij de achterdeur en elke dag schone kleding aan. Er wordt alleen nog buiten gespeeld onder toezicht van mij, zodat ik de kids kan helpen aan de afstandsregel. Bij mensen binnen komen, doen we voorlopig ook niet meer.
Mijn 3 tips na een week thuisblijven
De eerste dagen van de week waren een chaos. Drukte in mijn hoofd, een warboel aan emoties en het leek alsof er een wervelwind over de keukentafel had gewaaid. Je ziet al, daar aan de keukentafel gebeurt het: er wordt gewerkt, schoolopdrachten gedaan, gespeeld en gebeld met onze ouders. Mijn overzicht was compleet kwijt…. en dit was nog maar dag 1. Duidelijk, het moet anders!
1: zorg voor een comfortabele en duidelijke werkplek voor jezelf
Neem even de tijd om te bedenken hoe jullie de komende weken thuis willen werken. Wie heeft wat nodig en wanneer? We hebben inmiddels een schema, wie van ons er voor de kinderen is. Zo kunnen belafspraken ingepland worden, op het moment dat je ook echt je handen vrij hebt. Neem ook even de tijd om programma’s goed te downloaden op je computer. Ik deed vorige week uit gemak nog veel op de telefoon, maar dat is toch wel intensief turen op zo’n klein schermpje. Nu alles (inclusief what’s app) op het bureaublad staat van de pc, werkt het toch rustiger. En rust op je werk, is vaak ook rust in het opvoeden.
Welke urennorm en werktaken heb jij nog op je lijstje staan? Zijn die realistisch in deze nieuwe situatie met de kinderen om je heen? Waar kan en zou je eigenlijk moeten prioriteren?
2. sta stil bij hoe het met jezelf gaat
Waarschijnlijk heeft vorige week je behoorlijk opgejaagd. Op internet zien we in ieder geval heel wat ouders die worstelen met het thuis werken en de kids die volledig thuis zijn. Gelukkig komen er ook steeds meer geluiden van psychologen die zeggen dat het crisistijd is. Dit betekent dat je niet op hetzelfde niveau door kan en hoeft, zoals het was voor de crisis. We zitten middenin een noodsituatie en dat betekent dat je keuzes kan en moet maken in prioriteit. En die prioriteit ligt bij onze gezondheid, niet bij welke ouder het beste alle ballen hoog houdt.
Zorg dat je tijd hebt om op te laden, dat je even aan iets anders denkt dan werken, opvoeden en corona. Ook al zit je thuis en lijk je veel in te moeten leveren, heb oog voor de mooie kleine dingen om je heen. In onze volgende blog zullen we stil staan bij aandacht voor jezelf. En tot die tijd, neem even pauze…ga lekker in de zon zitten en kijk om je heen. Net zoals mijn collega Carla Brok doet in haar vlog. Kijk naar je kleintjes thuis, hoe zij gewoon leven in het moment.
Heb jij al nagedacht van welke dingen jij blij wordt in en om het huis? Het is goed om eens bewust te bedenken welke fijne activiteiten er zijn om juist nu op te pakken? Samen met je kinderen, je partner of even alleen.
3. wat kan jij doen voor een ander
Uit onderzoek weten we dat je een geluksgevoel kan halen uit iets extra’s doen voor een ander. En juist in deze tijd helpt dat, want we moeten het als Nederland nu met z’n allen doen! Op heel veel manieren kan je bijdragen aan anderen. Heb jij bijvoorbeeld al een kaartje of een brief gestuurd naar iemand die door de huidige omstandigheden bijna niemand meer ziet. Hoe leuk is het om samen met je kinderen iets leuks te knutselen en op te sturen? Of wat boodschappen te bezorgen. Er ontstaan prachtige initiatieven waarin we elkaar helpen nu. Op het nieuwe platform corona community is een verzameling te zien.
En bedenk, door het thuis zitten en zorgen dat je sociale afstand neemt, help je heel veel mensen die nu keihard werken in de zorg. Zorgprofessionals die ouders zijn, net zoals wij, maar nu niet bij hun kinderen kunnen zijn. Zij zetten hun levens op het spel voor onze gezondheid. Door thuis te zitten, zorg je ervoor dat er minder mensen besmet worden. Een groter gebaar kan je eigenlijk niet voor een ander maken!
